Lilia smocza

Podlać po zasadzeniu. Dalsze nawadnianie nie jest konieczne.

Na wiosnę kiedy tylko pojawią pędy należy przeprowadzić nawożenie organiczne.

Cebulki należy sadzić w grupach. Wzajemna odległość pojedynczych cebul powinna wynosić w przybliżeniu głębokości ich sadzenia.

Norniki chętnie ogryzają cebulki.
Ochrona: sadzenie cebulek w specjalnych koszykach do sadzenia, które uniemożliwiają nornikom dostęp do nich.
Inna specjalna ochrona nie jest konieczna.

Na wiosnę:  dalie, mieczyki, begonie, czermienie, pacioreczniki
Na jesieni: tulipany, narcyzy, hiacynty, lilie, śnieżyczki
Oferta roślin cebulowych wyznacza okres ich sadzenia.

Większość mrozoodpornych cebulek i bulw może pozostać w ziemi przez dłuższy czas, ale wówczas należy cierpliwie poczekać na zżółknięcie i uschnięcie ulistnienia. Powstałe żółte i brązowe liście "schowają się" do wnętrza rosliny, dzięki czemu ustąpią miejsca innym. W celu umożliwienia tych kroków zalecamy planować ich stanowisko u podnóża drzew lub przed grupami krzewów, ponieważ np. na trawniku – jeśli jeszcze nie zeschły – będą przeszkadzać w koszeniu.
Dla cebul szkodliwe jest tworzenie nasion, dlatego przekwitnięte kwiaty należy jak najszybciej usunąć.
Można również cebulki (tulipany, narcyzy, hiacynty) wyjąć z ziemi, ale wówczas należy poczekać, aż liście zwiędną oraz usunąć części przekwitnięte. W ciągu lata cebule dobrze oczyszczone należy umieścić w suchym i - jeśli to możliwe - chłodnym pomieszczeniu.

W jednej grupie należy sadzić:

- w przypadku wielkokwiatowych lub niedostatku miejsca- 5 – 15 sztuk,

- drobnokwiatowe proporcjonalnie więcej.

Sadzić należy na głębokości dwa razy większej niż wynosi wysokość cebulki, tzn.

- wielkie (tulipany, hiacynty, narcyzy) na głębokości 12 – 15 cm,

- małe (krokusy, cebulicy, śnieżyczki) wystarczy głębokość 5 – 8 cm.

Wzajemna odległość pojedynczych cebulek wewnątrz grupy odpowiada mniej więcej głębokości sadzenia. W ziemi najlepiej umieszczać za pomocą łopatki do sadzenia lub sadzarki do cebulek a następnie obficie podlać.
Uwaga: czubek cebuli musi być zawsze skierowany do góry! Roślinami cebulowymi i bulwiastymi, kwitnącymi latem i jesienią a sadzonymi wiosną, są mieczyki, frezje, montbrecje, dalie, begonie itp. Biorąc pod uwagę ich wrażliwość na mróz należy sadzić je – z wyjątkiem begonii (wstępna uprawa w domu) – dość późno, najlepiej w porze niezagrożonej mrozami, w przybliżeniu w połowie maja. W cieplejszych regionach bulwy w ziemi można umieścić już w kwietniu.

Rośliny cebulowe rosną praktycznie w każdej glebie, najlepiej jednak w pulchnej, wzbogaconej torfem i kompostem z liści. Gleba nie potrzebuje głębokiej kultywacji. Rośliny cebulowe dobrze kwitną również w skrzynkach balkonowych i w innych pojemnikach. Kto chce cieszyć się od późnej zimy aż do zawansowanej wiosny z szeregu nieprzerwanie kwitnących roślin, ten wykorzysta naszą bogatą ofertę cebulowych i bulwiastych roślin.
Sezon rozpoczynają śnieżyczki, ranniki, wczesne krokusy, narcyzy, cebulice itd., potem spektakl trwa dalej aż do późnych tulipanów w maju. Prawie wszystkie kwitnące wiosną rośliny cebulowe sadzi się od października do pierwszej połowy listopada do zamarznięcia gleby. nie powinno sadzić się ich pojedynczo, lepiej w małych czy też większych grupkach jednego gatunku lub odmiany. W przypadku uprawy balkonowej rośliny cebulowe kwitnące na wiosnę należy sadzić w obszernych pojemnikach np. w skrzynkach, korytkach i wiaderkach. W kolejnym kroku należy je umieścić w miejscu osłoniętym przed wiatrem i zapewnić dostateczną wilgoć. Niezbyt odpowiednie są dość płytkie misy, które nie zapewniają roślinom wystarczającej ochrony.

W niniejszym poradniku temat zapylania opisany jest wyłącznie w przypadku drzew owocowych.

Kwitnące latem oraz jesienią rośliny cebulowe i bulwiaste, które nie są odporne na zimę należy późną jesienią wyjąć z ziemi. Zbrązowiałe i sczerniałe liście należy odciąć. Cebulki i bulwy pozostawia się w ziemi tak długo, jak to tylko możliwe, żeby lepiej dojrzały.
Pod koniec października w czasie suchego i słonecznego dnia rośliny cebulowe można wykopać, a następnie pozostawić do obeschnięcia w suchym i mrozoodpornym miejscu – najlepiej na zewnątrz, by mógł przez nie przepływać dostatek powietrza. Przezimować można w piwnicy w temperaturze 5 - 8 °C.