Azalia japońska 'Schubert'

W rejonach, gdzie woda jest zbyt twarda, o wysokiej zawartości wapnia, do podlewania powinno używać się wyłącznie wody deszczowej.

Każdoroczne nawożenie zwiększa zawartość próchnicy w glebie i zapewnia regularne zasilanie w substancje odżywcze. Istnieją specjalne wieloskładnikowe nawozy zawierające wszystkie potrzebne substancje do lepszego wzrostu rododendronów.

- w zależności od wielkości roślin 1 - 3 szt./m²
- karłowate rododendrony 5 - 7 szt./m²
- azalie 3 - 5 szt./m²

Opuchlak
Jego tłuste, białe larwy obgryzają korzenie i podziemne części łodygi. Przejawem uszkodzenia rododendronu jest nagłe więdnięcie oraz późniejsze usychanie liści, wówczas rośliny nie można już odratować. Chrząszcze obgryzają liście zaczynając od ich krawędzi.
Rośliny chronić należy za pomocą proszku stosowanego przeciw szkodnikom glebowym lub opryskiem z biopreparatu.

Mączlik
Biały, podobny do muchy owad, który żeruje na spodniej stronie liści. W przypadku agresywnego ataku (wyłącznie wówczas reakcja jest konieczna) liście młodych pędów zostaną zrolowane i będą rosły nienaturalnie. Rośliny chronić należy stosując preparaty przeciw owadom ssącym.

Marzec - maj oraz październik - pierwsze przymrozki.
Rośliny pojemnikowe przez cały rok.

Rododendrony można bez obaw wczesną wiosną skracać, ewentualnie formować, ale tylko wówczas, jeżeli jest to niezbędne. W przypadku, gdy podczas przyciania zostaną uszkodzone pąki, rośliny te w bieżącym roku już nie zakwitną. Wielką wygodą jest jednak fakt, że obficie rozgałęzią się. Usunięcie przekwitniętych kwiatostanów pomoże w tworzeniu się nowych pąków w przyszłym roku.

Rododendrony i azalie dostarczane są w bryle ziemi. Przed zasadzeniem bryłę należy namoczyć przez ok. 10 minut w wodzie. Po zasadzeniu obficie zalać, idealna jest deszczówka.

Przesadzanie albo założenie klombu 
W gorszych, a przede wszystkim w glebach wapiennych po kilku latach rododendrony nie mają dobrych warunków glebowych. W ten sposób mimo intensywnej pielęgnacji marnieją, ich liście żółkną i mają problem z kwitnięciem. Przesadzenie może usunąć te niedostatki. Roślinę należy odkopać, wyjąć i pozostawić w cieniu. W kolejnym kroku należy wykopać nowy, większy dołek, wypełnić odpowiednią ziemią z domieszką torfu oraz długo oddziaływującego organicznego nawozu wieloelementowego. Identycznie postępujemy przy zakładaniu nowego klombu.
W rejonach z ekstremalnie wysoką zawartością wapnia w glebie powinno przygotować się klomb najlepiej tylko z ziemi torfowej zmieszanej w stosunku 1:1 z czystym torfem, tj. całkiem bez użycia ziemi ogrodowej. Jednocześnie przy przesadzaniu możemy poprawić zbyt małe odstępy między roślinami.

Termin "roślina wrzosowata" używany dla rododendronów może prowadzić do mylnych wniosków, biorąc pod uwagę stanowisko i uprawę, ponieważ jako torfowisko wyobrażamy sobie zazwyczaj jedynie bagnisty teren utrzymujący stałą wilgotność. Pojęcie roślina wrzosowata używane jest u rododendronów jedynie z powodu wysokiego zapotrzebowania na próchnicę, która może być idealnym sposobem na zapewnienie torfu (główny składnik wrzosowisk). Optymalna wartość odczynu pH wynosi 4,5 - 5, ale również przy wartościach 5 - 5,8 roślinom dość dobrze powodzi się, pH ponad te wartości nie powinno być większe, mogłoby to poważnie uszkodzić rośliny. W miejscach, gdzie woda jest zbyt twarda, o wysokiej zawartości wapnia, powinno stosować się podlewanie jedynie w postaci wody deszczowej.

Rododendrony potrzebują do zdrowego rozwoju niezmiennej gleby i - zwłaszcza wielkokwiatowe hybrydy - określoną wilgotność powietrza. W przypadku, gdy rośliny te uprawiane są na suchym, ciepłym stanowisku np. przed południową ścianą lub w pobliżu wybrukowanych powierzchni i spadnie temperatura utrzymująca się przez dłuższy okres, wówczas mogą powstać szkody. Na tych stanowiskach pożądany jest półcień. W regionach obfitych w opady i z dostateczną wilgotnością powietrza lub przy dobrym nawadnianiu rododendrony nienagannie rosną również na słonecznym stanowisku, kwiaty kształtują się nawet lepiej !

Nawet w dostatecznie wielkich pojemnikach rododendrony i azalie rosną oraz kwitną wyśmienicie przez wiele lat, dopóki zbytnio nie wyrosną. Należy je tylko dostatecznie nawadniać, nawozić i chronić przed mrozem.

W niniejszym poradniku temat zapylania opisany jest wyłącznie w przypadku drzew owocowych.

Rododendrony i azalie powinno się, podobnie jak inne wiecznie zielone rośliny, dostatecznie zaopatrzyć w wodę. W przypadku wrażliwych odmian niebezpieczny nie jest chłód, ale zimowe słońce. Młodym roślinom należy dodatkowo zacieplić korzenie na zimę.