Krzewy ozdobne

Nie tworzą dzikich pędów.

Dobrze ukorzenione krzewy ozdobne, w regionach charakteryzujących się umiarkowanymi opadami nie potrzebują dodatkowego nawadniania. W przypadku gleb piaszczystych, żwirowych i długiego okresu bez opadów nawadniać należy co 14 dni.

Urodzajna, próchnicza gleba regularnie nawożona każdego roku pełnoskładnikowymi nawozami organicznymi jest wystarczająco wzbogacona w składniki odżywcze. Nie wolno przekraczać ilości nawozu zalecanych w instrukcjach ! Nadmiarem nawozu nie zwiększy się ozdobnej wartości krzewu, przeciwnie sytuacja taka może wpłynąć negatywnie na odporność roślin na mróz i okres bardziej suchy. Wzbogacenie gleby ogrodowej torfem znacząco wspiera zdrowy rozwój.

W celu swobodnego rozwoju pojedynczych krzewów na podstwie siły korzeni zalecamy odległości ok. 1 - 3 m.

Liczniejsze pojawienie się szkodników lub chorób na krzewach ozdobnych jest dość rzadkie i sygnalizuje błędy w nawożeniu lub osłabienie roślin nieodpowiednim dla nich stanowiskiem. Wybór sposobu zwalczania szkodników należałoby połączyć wraz z szukaniem przyczyn masowego porażenia.

 
Mszyce

Pojawia się na liściach i wierzchołkach pędów, przy mocniejszym porażeniu dochodzi do skręcenia liści i wykrzywiania młodych pędów. Mszyce często pojawiają się podczas suchego okresu. 
Ochrona: odpowiednie środkami przeciw owadom ssącym, warto zmeiniac środki, żeby nie doprowadzić do rezystencji.

Gąsienice owadów
Nie trudno zauważyć je w miejscach żerowania, w przypadku silniejszego ataku mogą być ogryzione wszystkie liście na gałęzi albo całe partie gałęzi aż do nerwów liści. W I stadium rozwoju gąsienice pozostają razem w gniazdach na wierzchołkach pędów, często oprzędzone. Usunięcie i spalenie wierzchołków pędów jest najskuteczniejszą, najtańszą i najzdrowszą metodą ochrony.

 
Larwy kibitników i miniarek
W wyniku ataku tych szkodników na liściach bzu i ostrokrzewu pojawiają się żółtawe, później brązowawe korytarzyki żerowe (miny) lub wysepki rozmiaru paznokcia żyjących wewnątrz liści. Silne porażenie może doprowadzić do opadnięcia liści.

Ochrona: oprysk z zawartością systemowych preparatów przeciw owadom po pierwszym wystąpieniu w okolicy połowy maja. Rośliny porażone w bieżącym roku należy opryskać prewencyjnie już na przedwiośniu. 

Możliwość wystąpienie chorób grzybiczych tj. np. mączniak lub parch jest bardzo nikła.

Marzec - maj oraz październik - do zamarznięcia gleby, rośliny w pojemnikach całorocznie.

Dla naturalnego i typowego dla danej odmiany wzrostu nie jest konieczne żadne przycinanie. Przycinanie ma sens wtedy, gdy jest prowadzone w określonym celu, jak np. dostosowanie silniejszego rozwoju do małej powierzchni, wspieranie określonych cech, jak kwiat, owoce, gęstość ulistnienia lub wytwarzanie konkretnych form wzrostu (płotu, kolumny). Każde przycinanie prowadzi do celu tylko wtedy, jeśli weźmie się pod uwagę zasady rozwoju rośliny, które nie są identyczne u wszystkich gatunków roślinnych, dają się jednak podzielić według czasu kwitnienia i formy wzrostu. Zasadniczo pożądana jest umiejętność rozróżniania przycinania przerzedzającego od wycinania starych pędów. Przycinanie odmładzające przeprowadza się za pomocą przerzedzania starych pędów w wieku ok. 4-5 lat. Wiecznie zielone drzewiny liściaste podlegają identycznym regułom przycinania jak w przypadku opadających krzewów ozdobnych.

 
Przycinanie korony
Z reguły można przycinać każde drzewo, które niepożądanie rozrosło się. Czasami wystarczy przerzedzić gęste korony.
Czereśnie ozdobne (Prunus), jabłonie ozdobne (Malus), surmie (Catalpa), a zwłaszcza drzewa z ozdobnymi owocami powinno się wyłącznie przerzedzać.
Poważniejsze rany powstałe po przycinaniu u drzew ozdobnych należy zabezpieczyć woskiem do szczepienia.

Nie powinno się przycinać krzewów ozdobnych w bryle ziemi lub uprawianych w pojemniku. W przypadku krzewów bez bryły warto przyciąć delikatnie korzenie przed posadzeniem, dzięki czemu rośliny szybciej utworzą nowe. W przypadku pędów powinno się je przyciąć o ok. 2/3 ich długości. Dołek wykopany pod roślinę powinien być dostatecznie duży, a podczas sadzenia należy pilnować, żeby ziemia podczas zagarniania łopatką była równomiernia rozdzielona wokół korzeni. Powyższą sytuację można osiągnąć w ten sposób, że podczas zasypywania ziemią roślinę należy przytrzymać nieco głębiej, a w następnym kroku przed ubiciem lekko podciągnąć. Sadzi należy tak głęboko, żeby korzenie wierzchnie znalazły się na ok. 2 palce pod ziemią. Po zasypaniu dołka należy ziemię wokół krzewu/drzewa solidnie przydeptać, przy czym im lżejsza gleba, tym mocniej, żeby korzenie dobrze połączyły się z ziemią, a woda glebowa mogła przedostać się w ich kierunku. W ostatniej fazie należy utworzyć wokół rośliny ziemny pierścień (tzw. misę do nawadniania), żeby woda deszczowa lub woda z podlewania mogła się utrzymywać w kręgu korzeni. W przypadku wiosennnego sadzenia lub suchej gleby powinno się nawodnić ziemię jeszcze przed sadzeniem. Większość opadających krzewów, jeśli nie są dostarczane z ziemną lub torfową bryłą, należy przed sadzeniem przyciąć. Roślina straciła część swego systemu korzeniowego i dopóki znowu mocno nie ukorzeni się, nie będzie dostatecznie zaopatrywać swojej nadziemnej części w wodę i substancje odżywcze. Dzięki przycięciu powróci do równowagi, dodatkowo wypuszczanie pąków jest z reguły okazalsze niż bez cięcia. Pędy krzewów ozdobnych podczas sadzenia należy przyciąć 1/3 ich długości, przy czym pęd główny pozostawia się nieco dłuższy.

W naszych szerokościach geograficznych krzewy ozdobne – zwłaszcza grupa opadających – nie potrzebuje niemal żadnej opieki. Poszczególne zabiegi służą jedynie zlepszeniu wartości gleby albo mikroklimatu ogrodu.

W niniejszym poradniku temat zapylania opisany jest wyłącznie w przypadku drzew owocowych.

Wiecznie zielone krzewy liściaste powinny przetrwać klasyczną zimę bez szkód. Niebezpieczeństwo grozi wówczas, gdy chłód panuje ekstremalnie długo lub przeciągają się mrozy bez opadów śniegu. Niebezpieczna jest również krótka, ale znaczna amplituda dobowa (najniższe nocne i najwyższe dzienne temperatury) - ale przede wszystkim, gdy w jednym czasie oddziaływuje więcej czynników. Jeśli części wiecznie zielonych krzewów liściastych wystawione są przez dłuższy czas (nawet pod warstwą śniegu) na działanie ciepłych promieni słonecznych, wówczas może zaistnieć sytuacja spalenia krzewu i opadnięcia liści, ewentualnie obumierania całych partii gałązek.
Przeciw anomaliom pogodowym powinno pomóc np. okrycie gałęziami drzew iglastych lub agrowłókniną. Ochrona może zawieść, jeżeli w glebie nie będzie znajdować się dostateczna ilość wilgoci, która jest szczególnie ważna dla wiecznie zielonych drzewin, ponieważ rośliny te również zimą – nawet w czasie mrozu – pobierają wodę.