Róże rabatowe

Czasami pod miejscem szczepienia mogą wykiełkować dzikie pędy. 
Rozpoznać je można zwykle po jaśniejszych liściach. 
Bezwarunkowo należy je usunąć! 
Najlepiej je wyrwać, ewentualnie odciąć. 
Róże okrywowe, które wyhodowane są z sadzonek nie miewają dzikich pędów.

Głęboko sięgające korzenie zaopatrzą różę w wodę również przy letnich temperaturach. 
Jeśli będzie konieczne dodatkowe podlewanie, wówczas należy pamiętać o tym, że jednorazowe dokładne podlanie (30 l/m2) jest użyteczniejsze niż codzienne umiarkowane. 
Nie wolno zalewać róże w czasie upału, wyłącznie rano lub wieczorem.  

Warto gromadzić własne doświadczenia dotyczące gleby, klimatu i pogody. 
Sprawdzoną, dobrą metodą zimowej ochrony jest pokrycie gleby zetlałym obornikiem, który wiosną należy płytko zagrabić. 
Letnie pokrycie ziemi kompostem, korą do mulczowania lub torfem zabezpieczy stałą wilgotność gleby. 
Do nawożenia wiosną lub po mrozach należy użyć specjalny nawóz na bazie organicznej lub mineralnej. 
Dziś dostępnych jest wiele sprawdzonych, nawozów z przeznaczeniem dla róż (również na bazie minerałów) zawierających wszystkie potrzebne substancje odżywcze. Zalecamy przestrzegać instrukcji producenta umieszczonej najczęściej na opakowaniu.
Po 1 sierpnia nie powinno się już nawozić.

Róże rosną najlepiej na stanowiskach słonecznych, w miarę możliwości osłoniętych przed wiatrem. Gleba powinna być głęboka, próchnicza i drożna. Złe stanowisko jest najczęstszą przyczyną zwiększonej podatności na choroby.

Mszyce 

Mszyce ssą liście, wierzchołki pędów i młode pędy. W okresie suchym ich występowanie się zwiększa. 
Ochrona: w razie silniejszego ataku oprysk odpowiednim środkiem.     

Bruzdownica pędówka
Opis uszkodzenia: skręcenie pojedynczych pędów w kierunku dolnym. Żer larwy wewnątrz pędu. 
Ochrona: odcięcie zaatakowanych pędów aż do wydrążonej części łodyżki. W razie silniejszego ataku oprysk działającymi systematycznie preparatami. Wyżarty korytarz bruzdownicy łatwo znaleźć poprzez płytkie nacięcie pędu. Odcięte pędy należy spalić.

 
Mączniak 
Pokrycie liści, pędów i pąków białawą grzybową powłoką. Występowanie mączniaka wspomaga nieodpowiednie nawożenie (zbyt dużo azotu), zimne i wilgotne gleby, cieniste stanowiska, brak ruchu powietrza (np. na dziedzińcach i odgrodzonych ogródkach). 
Ochrona: porażone pędy odciąć i spalić. Mączniaka, który już wystąpił trudno usunąć, dlatego skuteczną ochronę zapewniają tylko prewencyjne opryski w tygodniowych odstępach. Zalecamy stosować różne preparaty! Strzępki grzyba zalegają początkowo na liściach. Przy sprzyjającej pogodzie – zmianie temperatury, wilgoci na liściach – wrastają do wnętrza liści. Prewencyjny oprysk zapewnia stabilną powłokę, która zabrania wrastania do liści i niszczy strzępki.

 
Czarna plamistość
Tworzy na powierzchni liści okrągłe, brązowawe, potem czarne plamy, które w przypadku silniejszego porażenia, późnym latem i jesienią, prowadzą do przedwczesnego opadu liści. W ten spośób osłabione rośliny cierpią w czasie zimy i często mizernieją w kolejnym sezonie. Większość oprysków sprawdza się w połączeniu przeciw mączniakowi i czarnej plamistości.

 
Profilaktyczne opryski przeciw chorobom grzybiczym, jak również przeciw ssącym i żarłocznym szkodnikom, powinno się rozpocząć wiosną po wykiełkowaniu, a kontynuować od kwietnia do września w odstępach 10 – 14 dniowych.

Marzec - maj oraz październik - do zamarznięcia ziemi, róże w pojemnikach również w lecie.

Przycinanie róż wielkokwiatowych
Patrz: rysunki    

Przycinanie róż rabatowych (floribundy, polianty)

Przycinanie letnie, zimowe i wiosenne - identyczne jak w przypadku róż wielkokwiatowych.

W celu jednolitego wyglądu rabaty zalecamy przycinać równomiernie i nieco głębiej w przypadku silniejszych odmian.

Dostarczane przez nas róże przygotowane są do sadzenia, z korzeni należy zdjąć folię i usunąć watę drzewną. 
Wykopany dołek dla rośliny powinien być odpowiednio głęboki i szeroki, żeby przestrzeń wokół korzeni można było dodatkowo uzupełnić spulchnioną ziemią. Korzenie należy zasypać ziemią, mocno przyklepać i obficie podlać. 
Miejsce szczepienia powinno znajdować się w przybliżeniu 2 cm po ziemią. 
Po zasadzeniu krzewy dobrze zagarnąć ziemią, żeby były chronione przed wyschnięciem i mrozem.

Róże uwielbiają słoneczne i ciepłe stanowiska, najlepiej w miarę możliwości osłonięte przed wiatrem. Gleba powinna być głęboka, próchnicza i drożna.

 
Gleba powinna przed zasadzenieniem zostać przekopana i spulchniona. Przed przekopaniem zalecamy ziemię pokryć 5 cm warstwą kompostu, który zostanię z nią zmieszany. Po zasadzeniu róże należy obficie podlać, a glebę przykryć warstwą kory do mulczowania.

 
Nigdy nie powinno sadzić się róż po różach, ponieważ gleba jest po nich wyeksploatowana. Dopiero po 6 – 8 latach można na tym samym stanowisku posadzić nowe róże. Wyjątkowo można zastąpić stare krzewy różane nowymi, ale wówczas należy bezwarunkowo wymienić ziemię aż do głębokości 50 cm i nie ma znaczenia, jeśli róże przebywały na tym stanowisku rok lub więcej lat.

W niniejszym poradniku temat zapylania opisany jest wyłącznie w przypadku drzew owocowych.

Zimowa ochrona róż wielkokwiatowych i poliantów 
Zdrowe zakończenia pędów tzn. dojrzałe to najlepsza ochrona przed mrozem. 
Zbyt wcześnie wdrożona zimowa ochrona ma skutek przeciwny od zamierzonego, pędy nie zahartują się i wstąpią w okres zimowy osłabione. Ziemie wokół korzeni zalecamy przykryć gałęziami drzew iglastych lub agrowłókniną. 
Warto również na łodydze utworzyć kopczyk z kompostu lub obornika wymieszanego z ziemią.
W ten sposób ochronimy glebę przed wysychaniem, roślinę izolujemy od przemarznięć, a na wiosną po rozgrabieniu dostarczymy różom pierwszego nawozu.        

Zimowa ochrona róż piennych
Zginanie pnia i przykrywanie koronki ziemią było, jest i pozostaje - tam, gdzie jest dość miejsca - najpewniejszą metodą. W większości przypadków wystarczy jednak ochrona samej koronki.